A keni ecur ndonjëherë në errësirë? Ndoshta ju ka fikur rryma në shtëpinë tuaj gjatë një stuhie, ose keni mbetur të bllokuar në rrugë me probleme me makinën. Ecja në errësirë mund të jetë e frikshme dhe mund të jetë e rrezikshme.
Të kesh një dritë është pak më mirë, apo jo?
E njëjta gjë është e vërtetë në udhëtimet tona shpirtërore.
Mënyra se si ne e gjejmë atë dritë në mes të errësirës është në fakt mjaft e drejtpërdrejtë: Psalmi 119 thotë se Fjala e Perëndisë është një llambë në këmbët tona dhe një dritë në shtegun tonë—me fjalë të tjera, vetë Bibla është drita! Është udhërrëfyesi ynë. Na ndihmon të marrim vendime për të ndjekur Krishtin dhe për të mos ecur në errësirë. Ashtu si Ai është drita e botës, ne jemi thirrur të jemi pasqyrimi i Tij në botë. Kur zgjedhim qëllimisht të ecim në dritën e Tij, ne përqafojmë të vërtetën, drejtësinë dhe dashurinë.
Të ecësh në dritë do të thotë të dorëzojmë mënyrat tona të vjetra, të kërkojmë drejtimin e Perëndisë dhe të lejojmë Shpirtin e Tij të formësojë mendimet, veprimet dhe qëndrimet tona.
Ndërsa ecim në dritë, ndodh një transformim i bukur: gjejmë shoqëri me njëri-tjetrin. Kjo dritë e Krishtit jo vetëm që ndriçon shtigjet tona individuale, por gjithashtu krijon një lidhje uniteti midis besimtarëve. Kjo është mënyra se si ne zbulojmë gëzimin e besimit, inkurajimit dhe llogaridhënies së përbashkët. Është përmes kësaj lidhjeje që na kujtohet se nuk jemi vetëm në udhëtimin tonë.
Sot, reflektoni mbi ecjen tuaj me Krishtin. A po zgjidhni me vetëdije të ecni në dritën e Tij? A po rriteni në komunitet? Dhe a po e përqafon plotësisht fuqinë pastruese të gjakut të Jezusit, duke e lejuar hirin e Tij të pastrojë jetën tuaj?
Ndërsa reflektoni, mendoni për mënyrat se si mund të afroheni më shumë me Perëndinë, duke përjetuar jetën e bollshme që Ai ka premtuar dhe të bëheni një fener i dritës së Tij në një botë që ka kaq shumë nevojë për të.
